Abstrato

É 
                                              o       
             concreto

que                      nasce
              cinza                             das
cinzas
                             que os
caros
carros
                              deixaM
m a r c a d a s
                                            nas
                  calçadas

Parte sem Pontos

De mim
é quase nada

Incompleto
na imensa razão
de quem 
nada sabe

Parte de
mim
um suspiro de
alívio
tirado
sem aviso
nem razão

Parte do
que sinto
é vazio
e sem
amarras

É livre
verso solto
na contra
capa
do livro em
branco

Uso
as palavras
não ditas
para preencher
as linhas
vazias

Parto
do vazio
ao
infinito
num só
sorriso solto
solitário

Reparto
as amarguices
calcadas
nas calçadas
das avenidas
que me
levam



Sigo 
vivendo
sem pontos

Até chegar
ao ponto


Final.